Όταν ο έρωτας… ξαπλώνει παντού!

Ο έρωτας δεν είναι ένα απλό συναίσθημα, είναι αυτό που κάνει το αίμα μας να βράζει από πόθο, αλλά και το αίμα μας να χύνεται αβίαστα από πόνο. Ο έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη της πλάσης, η αρχή λειτουργίας κάθε αίσθησης, ο ορισμός της απόλαυσης, ο ορισμός της καταστροφής του «εγώ». Να ψάχνεις, να ζητάς τον άλλον σαν το νερό. Έτσι ακριβώς όπως το περιγράφει ο Οδυσσέας Ελύτης: «Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει- ακούς; Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει –ακούς; Είμ’ εγώ που φωνάζω κι ειμ’ εγώ που κλαίω. Μ’ ακούς. Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς…». Η Μαρία Πολυδούρη το έγραψε όπως το βίωσε: «Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια…». Κι όσο ο έρωτας βαθαίνει, βαθαίνουν και οι επιθυμίες, τα ταξίδια του νου, οι ορίζοντες του κόσμου μας. «Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει. Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα. Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα. Κι αυτό που θέλω να σου πω, το πιο όμορφο απ’ όλα, δε σ’ το ‘χω πει ακόμα» γράφει ο Ναζίμ Χικμέτ, ενώ ο Πάμπλο Νερούδα ορίζει τον έρωτα χωρίς μέτρο, χωρίς μπούσουλα, χωρίς ταμπέλες: «Σ’ αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε, σ’ αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια. Σ’ αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ’ άλλον τρόπο, παρά μ’ ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι, που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σαν δικό μου, που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.

Κι αν δούμε τον έρωτα σαν μια γενική θεώρηση όλων των πραγμάτων που λατρεύουμε από την αρχή ως το τέλος τους, τότε όμορφο είναι να ερωτευόμαστε με ό,τι μας ανατριχιάζει, με ό,τι μας κάνει να νιώθουμε πως ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Ερωτευμένοι με τους ανθρώπους, τις ιδέες, τις δουλειές μας, τις τέχνες, τα αντικείμενα που σημαίνουν κάτι για μας και την ζωή μας, τους προορισμούς που μας φιλοξένησαν με ζέση, τα πιάτα που μας χάρισαν γεύσεις αγαπημένες. Ερωτευμένοι με το κρεβάτι μας; Γιατί όχι! Ο έρωτας δεν περνάει μόνο από το στομάχι… περνάει και από το κρεβάτι! Η σχέση μας με το κρεβάτι μας είναι ερωτική, είναι συντροφική. Εκεί αφήνουμε το μυαλό μας ελεύθερο να βάλει στοπ ή να οργιάσει. Εκεί αφήνουμε το κορμί μας να πέσει, να λυτρωθεί, να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Σαν έναν τόπο όπου κανείς δεν μας κρίνει και κανείς δεν μας αναγκάζει να φορέσουμε μάσκες, πρόσωπα, ονόματα. 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Add to cart

10% έκπτωση στις αγορές σας!

Με την εγγραφή σας στο newsletter μας, σας κάνουμε έκπτωση -10% για αγορές* από το ηλεκτρονικό μας κατάστημα.

*Eξαιρούνται επιλεγμένοι κωδικοί και δεν συνδυάζεται με άλλες προωθητικές ενέργειες.