Ο ύπνος πέρα από μια βιολογική ανάγκη, είναι κάτι πολύ ξεχωριστό για την ανθρώπινη ύπαρξη. Έχει συμβολισμούς συνδεδεμένους με την μητρότητα, τον έρωτα, τη ζωή την ίδια. Κοιμόμαστε και ξυπνάμε και μέσα στον ύπνο μας καλούμαστε να ξαναγεννηθούμε για να προχωρήσουμε την καινούργια μέρα, καλούμαστε να αναμετρηθούμε με το υποσυνείδητό μας που κουβαλιέται μέσα στα όνειρά μας, καλούμαστε να αντικαταστήσουμε το φως και τις λέξεις με το σκοτάδι και την σιωπή. Για τον Δαλάι Λάμα ο ύπνος ήταν ο καλύτερος διαλογισμός. Για τον Τόμας Έντισον ο ύπνος ήταν μια ευκαιρία για να θέσεις ένα ερώτημα στο υποσυνείδητό σου. Για όλους εμάς είναι ένας τρόπος να βάλουμε προσωρινό στοπ στην όποια πραγματικότητα. Κι εδώ ξεκινά το γρανάζι των συμβολισμών…

«Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά, έλα πάρε και τούτο μικρό μικρό σου το ‘δωσα, μεγάλο φέρε μου το…»

Όλο το μεγαλείο της μητρότητας, όλα τα χάδια, τα φιλιά, τα συναισθήματα κορυφώνονται όταν η μάνα κρατά αγκαλιά το μωρό της για να το κοιμίσει, να του ανοίξει την πόρτα της ασφάλειας και της θαλπωρής. Είναι ο ύπνος που δίνει σε αυτή την σχέση μοναδικό χαρακτήρα, αφήνοντας μυρουδιές και αναμνήσεις που έχουν τυπωθεί στο σώμα παντοτινά.  

«Στην αγκαλιά μου κι απόψε σαν άστρο κοιμήσου δεν απομένει στον κόσμο ελπίδα καμιά…»

Όλη η διάσταση του έρωτα, η ανάγκη για τον άλλον άνθρωπο, το πάθος που περιμένει να κορυφωθεί, οι αισθήσεις που χτυπούν κόκκινο, το φιλί, η ένωση… καταλήγουν στην αγκαλιά και λίγο αργότερα στον ύπνο. Είναι ο ύπνος που περικλείει την ερωτική ενέργεια και την εξελίσσει σε αγάπη, σε νοιάξιμο, σε συνύπαρξη στα βάθη του χρόνου.

«Κοιμάται τον ύπνο του δικαίου…»

Αυτή δεν είναι μια απλή φράση. Συμβολίζει μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής και αφορά όλους εκείνους που δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω τους, δεν διαβάζουν τα σημάδια, δεν ξεκουνούν από την βολή τους. Εδώ κοιμάται ο νους και μαζί του κάθε ευκαιρία για αφύπνιση, σε προσωπικό ή και κοινωνικό επίπεδο. Και κάπως έτσι πίσω από τις πλάτες τους γίνονται πράματα και θάματα. 

Λοιπόν, όσο θα κοιμόμαστε αγκαλιά με τους αγαπημένους μας είτε σε ρόλο συντρόφου, είτε σε ρόλο γονιού… θα κοιμόμαστε ξέγνοιαστοι και λυτρωμένοι. Κι όσο δεν θα κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου, θα είμαστε έτοιμοι για πολλές μάχες που αξίζει τον κόπο να δοθούν.